Śledzenie etapów fizycznego i psychicznego rozwoju dziecka to nie tylko przyjemne, ale do tego dostarczające wielu informacji doświadczenie. Chodzenie jest bez wątpienia jednym z najbardziej interesujących momentów w życiu dziecka, w którym rodzice mogą obserwować, jak ich dziecko staje się coraz bardziej samodzielne. Zastanawiasz się więc, kiedy dziecko zaczyna chodzić?
Dzieci różnią się wiekiem, w którym zaczynają chodzić – niektórzy zaczynają w wieku 9-10 miesięcy, inni w wieku 12-14 miesięcy, a jeszcze inni później. Istnieją jednak pewne etapy, które dziecko przechodzi po drodze do samodzielnego chodzenia. Z punktu widzenia rodziców to coś cudownego patrzeć, jak ich dzieci zaczynają wykonywać pierwsze samodzielne kroki.
Poznanie przez dziecko sztuki chodzenia może być naprawdę ekscytujące. Mamy według wielu ekspertów są gotowe w okolicach 9 miesiąca życia rozpocząć szukanie odpowiedzi na pytanie, w którym momencie dziecko zacznie chodzić.
Należy jednak pamiętać, że każde dziecko rozwija się w innym tempie. Istnieją jednak etapy nauki chodzenia niemowląt, począwszy od siedzenia i bujania, przez stanie, aż po pierwsze samodzielne kroki. I dzisiaj postaramy się odpowiedzieć na pytanie, kiedy dziecko zaczyna chodzić?
ETAPY PIONIZACJI- co, gdzie, kiedy, jak i po co?
Pierwsza rzecz, jaką robi dziecko przed staniem na nogi, jest pionizacja – proces, który polega na podnoszeniu się do niezależnego siedzącego pozycji. Gdy dziecko urodziło się, ma trzy główne postacie – siedzącą, stojącą i leżącą. Pionizacja występuje w wieku 8-12 miesięcy i jest procesem, który pozwala dzieciom samodzielnie ustawiać się, aby lepiej widzieć otaczający świat.
Gdy dzieci pionizują się, trenują mięśnie, które pozwalają im w końcu wstać bez wsparcia. Wstawać z pozycji siedzącej do stojącej nawet w poprzek przeciwwagi sił i, co najważniejsze, równowagi. Nie trzeba dodawać, że dzieci szybko pożerały tę umiejętność – chyba żartujesz, przyjmowanie postawy w pionie pozwala im dotrzeć do wyższych pozycji, na przykład do stołu jadalnego albo nawet do lodówki!
Nauka chodzenia dziecka – 1 etap: raczkowanie
Oto pierwszy etap – dziecko pogłębia swoją motorykę, jeśli chodzi o radzenie sobie z podpieraniem się i pionizacji. Po tym, jak wypracowała ona równowagę w pozycji siedzącej lub czasem stojącej, dzieci zaczynają raczkować.
Raczkowanie pozwala dziecku utrwalić umiejętność zachowania równowagi i poruszania się w okolicach. Jednak również uczy dziecka, jak dostać się do rzeczy i miejsc, do których nie może stanąć – ruiny ich dziecięcych planów teraz nie są takie trudne do osiągnięcia.
Pionizacja i raczkowanie są etapami nauki chodzenia, więc nie są one wymuszone – mogą przybrać swoje własne ścieżki leczenia.
Nauka chodzenia dziecka – 2 etap: chodzenie przy meblach
Po tym jak dziecko zaczyna raczkować, zaczyna przygotowywać się na kolejny etap – chodzenia. Większość dzieci zaczyna próbować nauki chodzenia w okolicach 9-10 miesięcy, ale niektórzy mogą zacząć swoją długą wędrówkę do samodzielnego chodzenia już w 12-14 miesiącu życia.
W tym wieku dziecko zmierza do samodzielnego stania się i chodzenia przy meblach lub w zewnętrznym lub wewnętrznym równowagi. To krok naprzód, który pozwala dzieciom utrwalić pierwsze samodzielne kroki na prostym chodniku. Wymaga to trzymania się balustrady lub przytrzymywania mebli – następnie dziecko stosuje tę samą strategię, aby poruszać się po domu i chodzić wokół.
Nauka chodzenia dziecka – 3 etapy: samodzielne chodzenie
Przed tym, jak dziecko zaczyna chodzić samodzielnie, radzą sobie dobrze, a nawet dużo lepiej, niż gdyby pozostały one w miejscu. Istnieją trzy etapy nauki chodzenia:
- Siedzenie: Za pierwszy krok w procesie nauki chodzenia uważa się siedzenie. Jest to etap, w którym dziecko musi uczyć się równoważenia i zrównoważyć swój ciężar w pozycji siedzącej, aby móc samodzielnie poruszać się naprzód.
- Chodzenie na czworakach: Gdy dzieci są w stanie siedzieć samodzielnie, przejdą do kolejnego etapu – chodzenia na czworakach. W tym etapie dziecko będzie wyglądać jak jeż, który porusza się naprzód i poziom.
- Samodzielne chodzenie: Kiedy dziecko opanuje chodzenie po czworakach, będzie ono przygotowane do samodzielnego chodzenia – to znaczy chodzenia z lewą i prawą nogą wykonując jednocześnie ruchy całego tułowia, których celem jest utrzymanie równowagi.
Na co zwracać uwagę podczas nauki chodzenia?
Nauka chodzenia jest procesem, który potrwa kilka miesięcy i będzie kończył się, gdy dziecko poczuje się pewnie i będzie chodzić samodzielnie. Aby pomóc dziecku opanować umiejętność chodzenia, rodzice i opiekunowie powinni zwrócić uwagę na następujące rzeczy:
- Pozwalaj im ćwiczyć – uważając, by nie przesadzić z obciążeniem.
- Przypilnuj, by dziecko kontynuowało ćwiczenia. Jeśli dziecko pojawi się w tym wieku, w którym powinno raczkować i starać się chodzić, należy zwracać uwagę na to, by wykonywało ćwiczenia.
- Używaj różnych przedmiotów do przeprowadzenia ćwiczeń – chodzimy po meblach, puszek itp.
Co z „chodzeniem za rączkę”?
Chodzenie za rączkę może być bardzo pomocne w nauce samodzielnego chodzenia przez dziecko. Należy jednak pamiętać, że sama umiejętność chodzenia jest bardzo ważna dla postępu dziecka i ma ona wartość stymulującą. Dlatego należy unikać chodzenia z dzieckiem przez cały czas, bo może to spowolnić proces nauki chodzenia samodzielnie.
Kiedy dziecko zaczyna chodzić?
A więc, w którym momencie dziecko zacznie chodzić? Odpowiedź brzmi, że wszystko zależy od dziecka. Oznacza to, że niemowlęta zaczynają chodzić w różnym czasie i różnym tempie. Jeśli dziecko mniej więcej w wieku 9 miesięcy niczym nie wykazuje, że chce stawać na nogi, a po 12 miesiącach wciąż ma trudności ze stanięciem, radzimy skonsultować się z lekarzem.
Podsumowując, sam proces nauki chodzenia jest bardzo fascynującym momentem w rozwoju dziecka. Jeśli rodzice zdecydują się wspierać swoje dziecko w tej podróży, powinni zwrócić uwagę na etapy nauki chodzenia, unikać chodzenia z dzieckiem przez cały czas i pamiętać, że każde dziecko jest inne i rozwija się we własnym tempie.